کمپینی برای دانشجویان بی صدا

هانا کاویانی
موضوع محروميت از حق تحصيل در ايران آنچنان گسترده شده است که دِسموند توتو، از شخصیت های مذهبی آفریقای جنوبی و خوزه راموس هورتا، رييس جمهوری تيمور شرقی، هر دو برنده ی جايزه صلح نوبل، در نوشته ای مشترک به آن پرداخته اند و از حق تحصيل بهاييان در دانشگاه های ايران دفاع کرده اند. اين درحاليست که دادگاه رسيدگی به پرونده‌ی ۶ نفر از بهاييانی که برای آموزش هم کيشان خود تلاش می کردند در ايران آغاز شده است.

در همين حال، کمپينی آغاز به کار کرده است که نه تنها برای حق تحصيل بهاييان بلکه ساير گروههای محروم از تحصيل در ايران نيز تلاش می کند. کمپينی به نام «می تونی حلش کنی؟».

درهمين باره راديو فردا گفتگويی کرده با روحا ريحانی از فعالان اين کمپين درآلمان و از او درباره ی ماهيت آن پرسيده است؟






«می تونی حلش کنی» يک کمپين حقوق بشری است که از مجموعه ای از گروههای اجتماعی و افراد تشکيل شده است. کمپينی برای حق تحصيل در ايران، و برای کسانی که با مشکل ممنوعيت تحصيل در دانشگاه های ايران دست و پنجه نرم ميکنند.

چرا که اين ممنوعيت ابزاری است که دولت از آن استفاده ميکند برای اينکه جوانان را تحت فشار قرار دهد. کاربران وبسايت ما ميتوانند ابتدا ويديويی بسيار کوتاه را ببينند که در يک دقيقه توضيح می دهد چطور رويای کودکی جوانان به دليل عقيده يا دين آنها از بين می رود و آنها نمی توانند وارد دانشگاه شوند. ما فکر می کنيم که دولت ايران فرصت ها و آينده ی جوانان را از آنها می دزدد. چرا که به جوانان اجازه نمی دهد وارد دانشگاه شده و توانايی لازم برای ورود به اجتماع را کسب کنند.


می توانيد به طور مشخص نمونه‌هايی از گروههايی که مورد تبعيض واقع شده‌اند را نام ببريد؟


خب گروه اول دانشجويان ستاره دار هستند. دانشجويانی که فعاليت سياسی داشته اند و به همين دليل از تحصيل در دانشگاه محروم می شوند. اخيرا گروهی از مدافعان حقوق بشر و حقوق برابر زنان نيز به اين گروه محرومين از تحصيل اضافه شده اند.

گروه ديگر اقليت های مذهبی مانند بهاييان هستند که از حق تحصيل در دانشگاه محرومند. البته اينها سه گروه اصلی ای هستند که بيشتر درباره ی آنها می شنويم. خب از سال ۲۰۰۹ مورد ديگری هم اضافه شده، آن هم اينکه دولت دست به نوعی تصفيه در دانشگاه زده. تاجايی که می گويد چه درس هايی قابل ارائه در دانشگاه هستند و مسايلی از اين دست ... موضوع اينجاست که استفاده از آموزش برای اعمال فشار به انحاء مختلف قابل رويت است.


آيا « می تونی حلش کنی » تنها می خواهد صدای بی صداها باشه، يا به دنبال دستيابی به هدف بزرگتره؟


سوال خوبيه. فکر نمی کنم که ما فقط صدای بی صداها باشيم. آنچه اين کمپين برايش تلاش می کند اين است که جامعه بين المللی ، نه فقط مقامهای ارشد، بلکه مردمک عادی هم، بايد درباره ی اين بی عدالتی صحبت کنند و نظرها رو به آن جلب کنند.

خصوصا در چنين زمانی که صحبت کردن درباره ی اين موضوع در داخل ايران تقريبا غيرممکن شده است چرا که برای آن مورد مواخذه قرار می گيريد. اما مردم بيرون از ايران، خصوصا ايرانيان اين فرصت را دارند تا در اين زمينه اطلاع رسانی کنند. چرا که وقتی آموزش، ابزاری برای پيگرد قانونی افراد می شود، تاريخ به ما نشان داده که اين نشان از رخ دادن ساير اتفاقات در آن کشور است. و به نظر من اين خبر از روزهای سياهی در آينده می دهد و علامتی است برای جامعه ی بين الملل که زمان آن است که بايد از اين معضل صحبت کنند.

http://can-you-solve-this.org/ir#email_block

ایران اتهام های مطرح شده از سوی شورای همکاری خلیج فارس را رد کرد

ایران اتهام های مطرح شده از سوی شورای همکاری خلیج فارس را رد کرد

تاریخی، فرهنگی، هنری، مذهبی، روان شناسی چو ایران نباشد تن من مباد بدین بوم و بر زنده یک تن مباد: دریاچه ارومیه، یاد آور شکست همیشگی دولت عثمانی از ...: در دو سده ۱۶و ۱۷، دولت عثمانی آن چنان یکه تاز و خودکامه بود که شبه جزیره عربستان، خاورمیانه عربی ، مصر، لیبی و حتی الجزایر را در اختیار خ...

اظهارات سخنگوی وزارت خارجه آمريکا در مورد ترکيه و اسراييل

خانم نالند در ارتباط با تيرگی روابط ترکيه و اسراييل به خبرنگاران گفت: ما نگرانيم. ما ماه ها تلاش کرديم متحدمان ترکيه و متحدمان اسراييل روابط دو جانبه خود را تقويت کنند و بهبود بخشند. ما هنوز معتقديم، احيای روابط خوبی که دو کشور داشتند، به نفع طرفين است و ما برای رسيدن به اين هدف با هر دو کشور همکاری می کنيم. اما وضعيت روابط امروز دو کشور نگران کننده است.
رجب طيب اردوغان، نخست وزير ترکيه، روز سه شنبه گفت نيروی دريايی آن کشور ممکن است سيستم مراقبتی خود را در شرق دريای مديترانه مستقر کند، زيرا اسراييل از عذرخواهی برای کشتار سال قبل در جريان حمله به کشتی کمک رسانی به نوار غزه، سر باز زده است.
اسراييل از کشته شدن ۹ فعال فلسطينی در اين حمله اظهار تاسف کرده است، اما از عذرخواهی در اين ارتباط سر باز زده است.
http://www.voanews.com/persian/news/US_Niger-2011-09-07-129361238.html

تحقیق هلند درباره نقش احتمالی ایران در حمله به زیرساخت‌های امنیت اینترنتی

دولت هلند اعلام کرد درباره نقش احتمالی ایران در هک کردن وب‌سایت‌های دولتی و سرقت گواهینامه‌های دیجیتال تحقیق کرده است.

به گزارش خبرگزاری رویترز وینسنت فان استین، سخنگوی وزارت کشور هلند با این حال حاضر نشد بگوید که آیا هلند با مقام‌های ایرانی در هلند تماس گرفته‌ یا نه.

به گفته سخنگوی وزارت کشور هلند جزئیات بیشتر در مورد هک‌شدن وب‌سایت‌های هلندی و گواهینامه‌های دیجیتال هفته آینده در اختیار پارلمان این کشور قرار خواهد گرفت.

سخنگوی وزارت کشور هلند در عین حال تایید کرد که کابینه این کشور بررسی نفوذ احتمالی دولت ایران به وب‌سایت‌های این کشور را بررسی کرده است.

پیشتر خبرگزاری هلندی آ ان پ برای نخستین بار از طرح این موضوع در کابینه هلند خبر داده بود.

وزارت کشور در بیانیه‌ای اعلام کرده است پس از سرقت گواهینامه‌های دیجیتال از شرکت «دیجینوتار» چه‌بسا چنین وب‌سایت‌هایی دیگر هرگز امنیت نداشته نباشند.

شرکت گوگل در هفتم شهریور امسال اعلام کرد که گزارش‌هایی مبنی بر حمله به کاربران گوگل دریافت کرده است.

بنا بر اعلام گوگل، کسانی که هدف حمله قرار گرفته بودند «عمدتا در ایران» بوده‌اند.

گوگل همچنین گفت عامل این حمله، با جعل گواهینامه‌ها‌یی که از سوی شرکت «دیجینوتار» صادر می‌شده، به کاربران گوگل رخنه کرده است.

سیستم‌های شرکت «دیجینوتار» بیش از یک ماه پیش (اواسط ژوئن) هک شد و گواهینامه‌های امنیتی آن که برای شماری از دامنه‌ها صادر شده بود، به سرقت رفت.

این درحالی است که شرکت «دیجینوتار» و شرکت مادر آمریکایی آن، واسکو، سه ‌شنبه هشت شهریور از هک شدن سیستم‌های خود خبر دادند.

گواهینامه‌هایی که به سرقت رفته در واقع تضمین‌کننده آن است که کاربر اینترنتی هنگام مراجعه به یک وب‌سایت، برای نمونه جی‌میل، از سوی طرف سومی دیده نمی‌شود.

با اینکه گواهینامه‌های جعلی شماری وب‌سایت‌ها باطل شده است اما گواهینامه گوگل دات کام، به تازگی باطل شده و به این ترتیب به ویژه کاربران داخل ایران در معرض دید طرف سوم قرار داشته‌اند.

نیما راشدان، کارشناس مسائل امنیت وب، به تازگی در مقاله‌ای که برای وب‌سایت رادیو فردا نوشت نهادهای امنیتی ایران را مسئول رخنه به شرکت‌ هلندی «دیجینوتار» دانست.

به گفته وی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران در فاصله ۱۸ تیر ۱۳۹۰ تا پنجم شهریور ماه قادر بوده‌اند، اکانت جی‌میل و دیگر سرویس‌های گوگل نظیر سرویس اسناد (Google Docs) و تاریخچه گوگل (Web History ) کاربرانی خاص را تماماً کنترل نمایند بدون آنکه کسی متوجه شده باشد.

نیما راشدان همچنین در گفت‌وگو با رادیو فردا اظهار داشت اگر حمله‌کنندگان به شرکت‌ «دیجینوتار» توانسته‌ باشند به کد امنیتی PKIoverheid دست یافته باشند، از آنجا که این کد در برنامه زیرساختی دولت هلند استفاده می‌شود، آنها را رخنه‌پذیر می‌کند.

در همین حال راس آندرسون، استاد مهندسی امنیت در دانشگاه کمبریج نیز به خبرگزاری رویترز گفته است، با توجه به نوع حمله سایبری انجام شده، احتمال اینکه دولتی پشت این کار باشد زیاد است.

جان بومگارنر، یک کارشناس فناوری سایبر، هم به رویترز گفته است در طول شش ماه گذشته این برای دومین بار است که ایران احتمالا این نوع گواهینامه‌های امنیتی را به سرقت برده است.

جان بومگارنر تصریح کرد: «این نوع‌گواهینامه‌های (جعلی) مورد بحث، نه تنها به یک دولت امکان می‌دهد به ایمیل و اسکایپ مخالفان دسترسی داشته باشد، بلکه دولت می‌تواند نرم‌افزاری در رایانه‌های مخالفان نصب کند و آنها را کنترل کند.»

در حالی که ایران در مظان اتهام است که این حمله سایبری را انجام داده، حیدر مصلحی، در دی ماه سال ۱۳۸۹ خود تصریح کرده بود که وزارت اطلاعات ایران توانست پس از ناآرامی‌های انتخابات ۱۳۸۸ به جی‌میل‌های کاربران ایرانی دسترسی پیدا کند.

با این حال در ماجرای اخیر، که انگشت‌ اتهام‌‌ها به سوی ایران نشانه رفته، سایت گرداب، وابسته به مرکز بررسی جرایم سازمان یافته، نوشت: «بیشترین ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﺑﺮﺍﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺵ ﺟﺪﯾﺪ، ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺖ‌ﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﻭ ﮐﺎﺭﺑﺮﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺗﻼ‌ﺵ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺣﺴﺎﺑ‌‌ﻬﺎﯼ ﺑﺎﻧﮑﯽ ﻭ ﺳﺎﯾﺮ ﺍﻃﻼ‌ﻋﺎﺕ ﺷﺨﺼﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻗﺖ ﺑﺮﻭﺩ.»

گفتگو با پدر حسين رونقي ملکي